معنی عالم نورد در لغت نامه دهخدا

طی کننده جهان. جهان نورد. تندرو. سریع: عنان بارگیر عالم نورد به جانب قصر زرد منعطف گردانید. (حبیب السیر ج 3 ص 352)

معنی عالم نورد در فرهنگ لغت هوشیار

گیتی نورد راهی جهانگرد

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(لَ مِ)

این دنیا. (ناظم الاطباء)

(فُ شَ دَ / دِ)

آنکه بام نوردد. آنکه بام را طی کند. آنکه بر بام رود بنردبان.

(دَ / دِ)

درهم نوردندۀ سال. طی کننده سال. سال پیما:
ویحک ای آسمان سال نورد
کی رهیم از حریق این مأجور؟
مسعودسعد (دیوان چ عبدالرسولی ص 269)

(لَ مِ صُ وَ)

موطن صور مقداری که اشباح برزخی است. عالم صور گویند و گاه مراد صور حسی است. (از اسفار ج 1 صص 74- 293)

(دِ لَ / لِ)

جهانگرد و سیاح. (ناظم الاطباء)

جهان گیتی

جهانگرد سیاح

جهان چهرگی